Recensie: Het Debuut van Rudolphi Theaterproducties

●●●○○

HET DEBUUT

RUDOLPHI THEATERPRODUCTIES


Door RiRo, gezien 10 oktober 2014


Theaterzaken Via Rudolphi selecteerde tijdens het ITs Festival van afgelopen zomer drie afstudeervoorstellingen die het geschikt achtte voor een gezamenlijke landelijke tournee. Dat leidde tot een toneelavond van ruim tweeënhalf uur met drie heel verschillende voorstellingen. Die alle drie, hoe verschillend ook, zeker de moeite waard zijn. 
 
Nick Bos, Mathieu Wijdeven, en Jip van den Dool, van de Toneelacademie Maastricht, bijten het spits af als personages in de computergame NXT LVL, dat ijzersterk begint. Vooral door de verrassende vorm. Met pas op de plaats bewegingen lopen de drie door hun spaceship (een animatie van videokunstenaar Huig van den Hoofdakker). Het spaceship crasht op planeet aarde waarna een gevecht ontstaat met De Rode Priester. Ook dat is heel fraai. Alle bewegingen van de acteurs zijn sur place, toch krijgt het publiek de illusie van veel beweging.

Na die eerst scènes is de verrassing er natuurlijk wel een beetje af, maar NXT LVL blijft boeien, ondanks het feit dat er een paar scènes volgen die wat te lang zijn. Maar dat is ze vergeven, want doordat ze gebonden zijn aan de animaties op video zou inkorten te ingewikkeld zijn geweest. NXT LVL is een schitterend idee dat op een technisch heel vernuftige manier wordt uitgevoerd. Met vanavond als bijzonderheid dat Jip van den Dool, die meteen na zijn afstuderen werd gecontracteerd door Toneelgroep Amsterdam, en zich daarom had moeten laten vervangen, in Groningen voor één keer toch weer zelf meespeelt. 
 
Van totaal andere orde is Rythm of the Night van Marijn Brussaard, die de mime-opleiding van de Amsterdamse Theaterschool deed. In zijn solovoorstelling doet Brussaard een onderzoek naar zijn gemoedstoestanden en laat daarbij dingen van zichzelf zien die heel privé zijn. In het tweede deel Round and round we go maakt hij ons deelgenoot van zijn seksuele driften, met nogal trieste neukbewegingen tegen alles wat binnen zijn bereik is. Dat is pijnlijk om te zien.

Daarna gaan die driften, zoals te verwachten viel, over in verdriet. Maar de vorm die hij daarvoor kiest is weer heel gedurfd, met een huilend gezicht kijkt hij van heel dichtbij steeds een andere toeschouwer aan. Het publiek zit dicht op de performer, aan drie zijden van een soort boksring, en kan dus ook elkaar zien. We zien de ontroering, de irritaties van de anderen, gevoelens waarmee we zelf bij zo'n intieme voorstelling onvermijdelijk ook worstelen. Rythm of the Night is niet alleen een gedurfde, maar ook een heel kwetsbare, mooie, voorstelling. 
 
'Voordat er zee of land was en een lucht die alles toedekt, bestond er slechts één aanschijn der natuur in dit heelal. Men sprak van Chaos (…)' Met deze woorden uit Metamorphosen begint de gelijknamige voorstelling van drie afgestudeerden van de Rits School of Arts in Brussel: de Vlaamse Greet Jacobs en Julie Delrue en de Nederlandse Linda Lugtenborg. Drie actrices die hun voorstelling vooral gebruiken om te laten zien wat ze aan acteren en aan beheersing van verschillende theatrale middelen allemaal in huis hebben.

Zo kan het gebeuren dat Ovidius' dichtregels (bewerkt door Benjamin Verdonck) op het ene moment samen met muziek van de metalband Metallica de zaal in worden geslingerd. Terwijl niet veel later drie gratiën in tegenlicht, met het Lacrimosa uit het Requiem van Mozart, juist voor verstilling zorgen. Alles wat de drie Brusselse afgestudeerden doen, is perfect getimed. En de afwisselingen, hoe extreem ook, kloppen helemaal.

Het Debuut is een bijzondere combinatie van voorstellingen, een boeiende manier om kennis te maken met nieuw en verfrissend theatertalent.
 
Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Theaterzaken Via Rudolphi

Geen opmerkingen:

Een reactie posten