●●●●●
GAVRILO PRINCIP
DE WARME WINKEL
Door RiRo, gezien 20 juni 2014
Na
drie razendsnelle, en een beetje nerveuze, monologen, trekken Jeroen
de Man, Vincent Rietveld en Ward Weemhoff een enorm scherm omhoog. De
Warme Winkel gebruikt ook nu, zoals in elke voorstelling, allerlei
verschillende stijlmiddelen. Maar net als in Jandergrouwnd uit
2012 overheerst deze keer live film, waarbij we tegelijkertijd dus
het filmen zelf als het gefilmde te zien krijgen. Dat levert, mede
dankzij cameraman Emo Weemhoff, prachtig, en vaak verrassend, theater
op.
Op de
flyer van de voorstelling staat een fotomontage, die eruit ziet als
ouderwets knip- en plakwerk. Het middelste deel van het gezicht van
Gavrilo Princip is over dat van Franz Ferdinand gelegd. Gavrilo
Princip is de jonge idealist die op 28 juni 1914 kroonprins Franz
Ferdinand doodde en daarmee het startschot gaf voor de Eerste
Wereldoorlog.
In de
informatie bij de voorstelling is met precies dezelfde knip-en
plaktechniek het gezicht van Princip over dat van Che Guevara gelegd.
In Gavrilo Princip blijft De Warme Winkel dicht bij het leven en de idealen
van Princip en zijn kameraden, maar impliciet trekken ze de lijn van
alle tijden door, die van jonge mannen (en af en toe een vrouw) die
uit idealisme naar een ander land afreizen om 'de wereld te
verbeteren'. Tot aan, tegen het einde van de voorstelling, misschien
iets te expliciet, de Syrië-gangers van nu. Begon De Warme Winkel
trouwens ook niet als een groep angry young men (and one woman) die
in figuurlijke zin een aanslag beraamde op wat ze zagen als de
gevestigde orde van het toneel, met name Ivo Van Hove en Theu Boermans?
Net als in hun eerdere voorstellingen blijft ook
in Gavrilo Princip, vooral
in de enscenering, het voor De Warme Winkel kenmerkende maakproces
voor de toeschouwers zichtbaar, waardoor ze ons in feite met
terugwerkende kracht meenemen in dat maakproces, achteraf inzicht
geven in hun zoektocht. We kunnen dus als het ware meekijken hoe
tijdens hun research (waarin ze deze keer werden bijgestaan door
Czeslaw de Wijs) ideeën ontstonden, die ze vervolgens op
verschillende manieren theatraal uitwerkten. Het is niet nieuw, want
zo doen ze het elke keer, maar het werkt in deze voorstelling, ook door de enorme
(fysieke) ruimte die ze benutten, wel héél erg goed.
Remco
de Jong en Florentijn Boddendijk. Het is niet de eerste keer dat ik
deze namen in een recensie opneem. Is er eigenlijk een prijs voor?
Voor geluidscompositie? Hoe dan ook, wat De Jong en Boddendijk voor
Gavrilo Princip hebben bedacht, vind ik meesterlijk. Vooral
door de geluiden die de acteurs, ogenschijnlijk terloops, live aan de
compositie bijdragen. Ook visueel is het trouwens een voorstelling om
je vingers bij af te likken.
Gavrilo
Princip is juweeltje. Een van de beste van De Warme Winkel die ik
zag.
Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: De Warme Winkel