Recensie: The Dreamers van Toneelacademie Maastricht/Charli Chung

●●●●○


THE DREAMERS

 

TONEELACADEMIE MAASTRICHT / CHARLI CHUNG



Door RiRo, gezien 20 mei 2017, geplaatst 19 juni 2017   

Parijs, mei 1968. De tweeling Theo en Isabelle is elke dag in de Cinématèque te vinden om films te zien. Daar ontmoeten ze de Amerikaanse student Matthew, ook een filmfanaat. De voorstelling begint als de Cinématèque voorlopig gesloten blijkt. Verontwaardigd trekken Theo en Isabelle zich terug in het ruime appartement waar ze met hun niet bepaald onbemiddelde ouders wonen. Die zijn nu met vakantie. Ze overreden Matthew om zijn sobere hotelkamer op te zeggen en bij hen in te trekken.

Terwijl buiten andere studenten in gevecht zijn met de politie, betrekken Theo en Isabelle de wat schuchtere Matthew bij hun favoriete spelletje: wie niet op tijd een door een van de twee nagespeelde filmscène herkent, moet een opdracht uitvoeren. Wanneer Isabelle een door Theo gespeelde sterfscène uit Scarface niet herkent, is zijn opdracht aan zijn zus om seks te hebben met Matthew, terwijl hij toekijkt.

De afstudeervoorstelling The Dreamers is een toneelbewerking van de gelijknamige film van Bernardo Bertolucci uit 2003. Van de drie acteurs in de toneelbewerking valt Marius Mensink als Matthew me het meest op. Voor Bertolucci was Jake Gyllenhaal eigenlijk de eerste keus voor de rol van Matthew, maar die weigerde vanwege de expliciete naaktscènes. Mensink, die wel wel wat op Gyllenhaal lijkt, speelt heel overtuigend, ook in de naaktscènes.

Als regisseur sta je bij een toneelbewerking van een film altijd voor de vraag wat je weglaat en waar je het accent legt. Charli Chung (1995) heeft de goede keuzes gemaakt. Pas helemaal aan het eind laat hij de studentenopstand in een monoloog van Matthew de voorstelling inkomen. Ook de ouders van de tweeling die Bertolucci in de film tussendoor even laat thuiskomen, om daar glimlachend te zien hoe hun kinderen verstrengeld met een andere jongen in bed liggen, en dan weer weer weggaan, heeft Chung er helemaal uit gelaten. Terecht.

Want Chung concentreert zich volledig op de drie jonge mensen die onderzoeken wie ze zijn, vooral op seksueel gebied, met de droomwereld van hun favoriete films als speelterrein. Hij probeert niet om met de manier waarop hij de acteurs laat spelen en met hoe het eruitziet zo dicht mogelijk bij de film te blijven. (Wat bijvoorbeeld Anna Verkouteren Jansen met haar toneelbewerking van The Lobster wel doet). Chung kiest zijn eigen weg, zowel als acteursregisseur als met zijn beeldtaal, en zet met The Dreamers duidelijk zijn handtekening als veelbelovende jonge regisseur. Ik zou het niet gek vinden als zijn voorstelling na het ITS Festival nog een tournee gaat maken.

The Dreamers en ook The Lobster (en nog veel meer afstudeervoorstellingen uit Nederland en België) zijn te zien op het ITS Fesival in Amsterdam, dat duurt van woensdag 21 juni t/m zondag 25 juni.

Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Het ITS Festival

Geen opmerkingen:

Een reactie posten