Recensie: Elektra van Het Nationale Toneel / Casper Vandeputte

●●●○○

ELEKTRA

HET NATIONALE TONEEL /CASPER VANDEPUTTE


Door RiRo, gezien 11 maart 2014

Erg veel woorden in deze Elektra van Hugo von Hoffmansthal in de regie van Casper Vandeputte. Tantalus is het eerste woord. Dat is het woord waarmee Betty Schuurman de inleiding begint. Ze vertelt wat eraan voorafging, wat er allemaal al gebeurd was voor Elektra boos werd omdat haar moeder, samen met haar minnaar, Elektra's vader Agamemnon vermoordde.
 
Beïnvloed door tijdgenoten als Freud moderniseerde Von Hoffmansthal zo'n honderd jaar geleden het Griekse mythologische verhaal. Kwellingen zijn niet meer het gevolg van vervloekingen door de goden, maar liggen besloten in de driften. Hysterie was in die tijd erg in de mode als diagnose voor opstandig gedrag. Vooral als het ging om opstandig gedrag van vrouwen die iets traumatisch hadden meegemaakt. In dit geval moord binnen het gezin.

Betty Schuurman, als het koor, vertolkt met teksten als 'het is gewoon het universum dat zijn gang gaat' hedendaagse ideeën over het omgaan met verlies. Vandeputte moderniseert op zijn beurt dus ook. Maar het overgrote deel van de voorstelling bestaat uit een woordenstroom van Elektra, gebaseerd op inmiddels wat achterhaalde ideeën over het menselijke gevoelsleven.

De regisseur rechtvaardigt zijn keuze voor juist dit stuk door op te merken dat het 'een plek kan zijn voor toeschouwers om langs de eigen afgrond van het leven te lopen, om vrede te vinden met de grote gebeurtenissen van het leven.'
 
De focus van de voorstelling ligt bijna volledig bij Elektra, bij het hysterische wraakzuchtige personage zoals Von Hoffmansthal dat schetste, en dat wordt gespeeld door Mariana Aparicio Torres. Bijna anderhalf uur lang is ze boos en wraakzuchtig. Dat doet ze goed. Maar het is wel heel erg veel van hetzelfde.

Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Het Nationale Toneel

Geen opmerkingen:

Een reactie posten