Recensie: Paradijs van De Warme Winkel & Dood Paard

●●○○○  

PARADIJS

DE WARME WINKEL & DOOD PAARD

 

Door RiRo, gezien 4 april 2013

Vier acteurs lopen van plantenbak naar plantenbak. Om de beurt wijzen ze een plant aan en vertellen er wat over. Alle vier hebben ze de nodige kennis verzameld over hun eigen projecten, over de planten die ze in de twee maanden voorafgaand aan de voorstelling in dit leegstaande kantoorgebouw hebben opgekweekt. Ze vertellen op een zachte, lieve toon. Want ze willen alle vier vooral hun liefde voor de natuur laten zien.

Na zo'n minuut of twintig verandert dat. Het kweken van planten, van groente, blijkt het anticiperen op als het mis gaat. Als de euro omvalt. Als het systeem in elkaar dondert. Nu, in dit tweede deel, krijgen de vier personages ook verschillende karakters. Manja Topper is de naïeve, die een beetje dommig zegt: 'Iemand die zich voorbereid, is gewoon voorbereid.' Jeroen de Man is de agressieve: 'Failing to prepair, is prepairing to fail!' De vier gaan zich ook voorbereiden op wat er na de ramp moet gebeuren, op de postcatastrofale situatie. Onder meer met gevechtstraining. Want je moet natuurlijk wel van je af kunnen slaan, en bereid zijn te doden, als anderen die geen eigen plantjes hebben gekweekt, honger lijden, en jouw eten komen stelen.

Dan wordt het plotseling weer rustig. Het gaat weer terug naar het zachte, lieve stemgebruik van het begin. Ook nu weer krijgen we informatie over de planten, maar we krijgen ook steeds meer andere weetjes te horen. Vincent Rietveld weet wat over zebra's en termieten. Kuno Bakker wil wat kwijt over de Namibische woestijnkever. En zo gaat het maar door. Steeds gaan die weetjes uiteindelijk over hoe goed 'de natuur' is in 'natuurlijke' oplossingen voor dezelfde problemen waarvoor 'wij' slechte, milieuvervuilende, of dure alternatieven hebben ontwikkeld.

Vooral De Warme Winkel heeft in andere voorstellingen ook altijd al wel tijd genomen voor uitleg. Maar dan was dat om het kader te schetsen voor het eigenlijke verhaal. In Paradijs is er niet zoiets als het eigenlijke verhaal. Die feitjes en die weetjes, dat is het verhaal. Er zijn plantjes. En er zijn weetjes. En aan het eind is er de dood. Maar zelfs dat sterven in geen sterven in schoonheid. Nee, Paradijs is blijven steken bij een interessant uitgangspunt en een aantal aardige ideeën. Het is nooit echt een voorstelling geworden.

Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Dood Paard