Recensie: Ideën van 't Barre Land en Maatschappij Discordia

●●●○○

IDEEN

'T BARRE LAND EN MAATSCHAPPIJ DISCORDIA

Door RiRo, gezien 19 maart 2016

Als je je recensie schrijft als er nog geen andere recensies zijn verschenen, loop je in ieder geval niet het risico dat je door de mening van een andere recensent wordt beïnvloed. Er is nog een voordeel. Je bent er dan zeker van dat de snedige zin die je meteen na afloop van de voorstelling hebt bedacht, een uiterst originele én zeer ter zake doende zin, niet al door een ander is gebruikt. Wat heel frustrerend zou zijn, omdat je dan je idee dat jouw idee zo origineel is, zou moeten laten vallen.

Om dat frustrerende gevoel te compenseren zou je het idee kunnen koesteren dat juist omdat in het hoofd van een andere recensent blijkbaar precies dezelfde zin is opgekomen, die zin dan weliswaar niet origineel was, maar dat het idee dat die zin ter zake doend was er door wordt bevestigd.

De Ideën van Multatuli, verschenen tussen 1862 en 1877 in zeven bundels, zijn grotendeels korte opmerkingen, commentaren, aforismen. Verspreid over die zeven delen heeft Multatuli er ook het toneelstuk Vorstenschool en de roman Woutertje Pieterse in opgenomen.

Margijn Bosch en Czeslaw de Wijs van 't Barre Land en Jorn Heijdenrijk van Discordia staan naast elkaar, bladeren door hun manuscripten, en lezen hun keuzes uit Multatuli's Ideën voor. Af en toe is er een onderbreking. Dan krijgen we water, thee, of oude jenever aangeboden.

Het blijkt dat Multatuli's losse gedachten ook nu nog heel geestig en actueel overkomen. Dat was ongeveer de zin die ik in mijn hoofd had na afloop. Maar die staat dus al in de recensie van Vincent Kouters in de Volkskrant. Hoewel. Hij zegt niet 'Multatuli's gedachten', wat ik van plan was te doen, maar 'Multatuli's hersenspinsels'.

Na zo'n vijf kwartier is er weer een pauze. En hoewel de gedachten van Multatuli (hersenspinsels heeft voor mij toch een wat negatievere lading dan het meer neutrale gedachten), hoewel dus de gedachten van Multatuli me boeien, merk ik dat ik er een beetje tegenop zie om nog eens ruim drie kwartier te worden voorgelezen. Ik neem daarom deze keer jenever. Een flink glas.

Maar dan, bij Woutertje Pieterse! Wow! Czeslaw de Wijs neemt zijn vertrouwde rol van souffleur op zich en Margijn Bosch en Jorn Heijdenrijk gaan in een hogere versnelling, en in een nog hogere versnelling. In een alsmaar toenemend tempo spreken die twee de tekst, maken zich los van hun manuscripten, en zetten daarbij steeds meer acteertechnieken in. Die laatste drie kwartier is theater van een heel hoog niveau!

Multatuli was niet alleen wat betreft politiek, godsdienst en natuurlijk Indië nogal eigengereid, hij hield er ook een eigenwijze spelling op na. Hij noemt zijn ideeën dan ook consequent ideën.

Multatuli, idee 337: 't Is 'n treurig verschynsel dat het woord 'origineel' 'n lofspraak is.

     
Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Maatschappij Discordia