Recensie: Liefhebben. van Laura van Dolron

●●○○○  

LIEFHEBBEN.

LAURA VAN DOLRON


Door RiRo, gezien 25 september 2014

John Lennon die de tante die hem opvoedde, elke dag belde, terwijl ze altijd alles in hem afkeurde. Dat is liefde. Nelson Mandela die de ene straal zonlicht die in zijn cel viel, gebruikte om tomaten te kweken in een paar oude schoenen, om ze dan uit te delen aan zijn medegevangenen. Dat is liefde. In de vijf kwartier die de monoloog Liefhebben. (met een punt erachter) duurt, strooit Van Dolron kwistig met dit soort 'wijsheden'.

Het lijkt erop dat ze die ultrakorte 'geleende verhalen' eigenlijk vooral vertelt om daarmee haar persoonlijke ervaringen enigszins een kader te geven. Want de kern van de voorstelling Liefhebben. bestaat uit uiterst persoonlijke belevenissen. Die wil ze kwijt. Over zichzelf. Over haar partner. Over haar oma of haar opa. Over haar vader. En al die belevenissen eindigen steeds met dezelfde mantra, met 'dat is liefde'. 'Mijn vader die, toen ik ziek en in paniek en alleen was en migraine had, helemaal uit Rotterdam kwam om me een aspirine te komen brengen. Dat is liefde.' 
 
Een jaar geleden was Van Dolron (38), net als nu, zwanger van haar tien jaar jongere partner. Die zwangerschap mislukte. En dan belandde ze ook nog in het ziekenhuis. Moet je zulke persoonlijke verhalen vertellen in een theater? Het kan. Het mag. Waarom niet. Maar dan zou je er als theatermaker wel in moeten slagen om dat persoonlijke algemeen te maken, om dat persoonlijke enige algemene zeggingskracht te geven. Daarvoor had ze, denk ik, iets meer afstand moeten nemen.
 
Aan de voorstelling zoals hij nu is, ontbreekt teveel. Ongeveer een derde ervan, vooral als ze wat langere redeneringen opbouwt, heeft nog wel enige diepgang. Of legt de vinger op typerend gedrag van dertigers van nu. Maar ook dan. Omdat je zelf dertiger bent en een tien jaar jongere partner hebt, de twintigers in de zaal oproepen relaties aan te gaan met dertigers en andersom. En daar dan Albert Camus met de haren bij slepen omdat die gezegd zou hebben: 'Als je jong bent heb je de moed, maar mís je het inzicht. En als je oud bent, verlies je de moed, maar hèb je het inzicht.' Tja.

Over een voorstelling, waarvoor je naar Gent bent gekomen, zeggen dat je 'm niet goed vindt, als je 'm niet goed vindt. Is dat ook liefde? Vind ik wel. Ook dat is liefde.

Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Theaterzaken Via Rudolphi

Geen opmerkingen:

Een reactie posten