●●●○○
WE ARE YOUR FRIENDS
DE WARME WINKEL
Door RiRo, gezien 7 januari 2014
Het begint met een mooie subtiele solo van Maria Kraakman als de Thaise masseuse Mushi. Perfect uitgevoerd. Niets op aan te merken. Maar Esther Scheldwacht deed kort geleden een vergelijkbare act. Net zo subtiel. En net zo perfect uitgevoerd. Dat wist het publiek in bijvoorbeeld Toulouse mogelijk niet. Maar dat weten wij in Amsterdam natuurlijk wel.
Want We are your friends, gemaakt met Europees geld, in het Engels, was eerder al in Brussel, Berlijn, Praag, Lissabon en Toulouse te zien, voordat vandaag de Nederlandse première plaatsvindt. Dat de acteurs van De Warme Winkel op een scherm verschijnen met 'We zijn er niet. Via een beeldverbinding sturen we locale artiesten aan. Daarmee sparen we subsidie uit', kwam in Berlijn en in die andere steden waarschijnlijk toch net wat geloofwaardiger over dan hier in hun thuisbasis Amsterdam.
Meer dan mooi is de lange scène met Ward Weemhoff als de locale performer Olaf Royé, en Vincent Rietveld als de coach die hem via een scherm met opmerkingen als 'Houd het persoonlijk' en 'Blijf in het moment' instrueert. Meesterlijk vind ik dat. Hilarisch en ongemakkelijk tegelijk. En zó goed getimed. Een typische Warme Winkel scène ook. Heel lang blijft de performer de instructies, met steeds meer tegenzin, opvolgen, totdat hij dan toch uit de cirkel van woorden breekt die hem gevangen houdt.
Zo halverwege wordt de voorstelling helaas wat minder. Als ik nou Tsjech was en de voorstelling in Praag zou hebben zien? Zou ik dat dan ook vinden? Hoe dan ook hier in Amsterdam, bij de speech van een door Vincent Rietveld (met pruik) gespeelde culturele beleidsmaakster, onderbroken door een voorgelezen verklaring door technicus Rikus Brederveld (een verwijzing naar de door Tom Lanoye geschreven verklaring die Eelco Smits en Halina Reijn in Sint-Petersburg voorlazen) begint de voorstelling naar mijn gevoel een beetje in te zakken. Inhoudelijk is dit gedeelte gewoon niet verrassend genoeg. Niet hier. Niet in Amsterdam.
Tja, en dan die het publiek schofferende Roma. Is dat schofferen bedoeld om ons de leus 'Europese solidariteit moet je doen!' met harde hand duidelijk te maken? Willen ze dat het lachen (ik heb veel gelachen tot dan toe) me vergaat? Dat laatste lukt. Maar verder werkt de scène niet, voor mij in ieder geval niet. Als Ward Weemhoff, in zigeuner-outfit, zich agressief tot een toeschouwer op de eerste rij richt, lukt het hem niet om mij, wat verderop in de zaal, daarbij betrokken te houden. Ik verlies mijn belangstelling. Of ligt het aan mij? Ben ik gewoon te blasé?
Al met al is We are your friends niet het beste wat ik van De Warme Winkel heb gezien. Maar die ene meesterlijke scène, met de performer en de appel en de rietjes, die had ik toch niet graag willen missen.
Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: De Warme Winkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten