●●●●●
LOF DER ZOTHEID
DE VEENFABRIEK / JOERI VOS
Door Piet van Kampen, gezien 30 januari 2025
Alles relativeren en die relativering ook meteen weer relativeren. Kan dat? Ja, dat blijkt te kunnen.De Godin van de Dwaasheid doet de hele voorstelling niks anders. Ok, maar levert dat dan wat op? Jazeker, want ik heb me kostelijk geamuseerd én ik ben aan het denken gezet.
Lof der Zotheid van Erasmus verscheen zo'n 500 jaar geleden. Vanavond en de komende avonden keert de Zotheid tijdelijk terug op aarde als Godin van de Dwaasheid. En net als de god van de christenen (de vader, de zoon en de heilige geest) is ook de Godin van de Dwaasheid een drie-eenheid (Jacobien Elffers, Milena Haverkamp en Niki Verkaar).
Met een transistorradio speurt de Godin de ether af. Eerst levert dat alleen geruis op, maar als de Godin de antenne wat heen en weer beweegt, herkennen we de stem van de secretaris-generaal van de NAVO. Zijn boodschap: er staat ons veel onheil te wachten. De Godin (alle drie) haalt haar schouders op, zoals ze vanavond over alle rampspoed haar schouders ophaalt. Of zoals de Godin het zegt na het opsommen van zo'n beetje alle op dit moment in de wereld zich afspelende gewapende conflicten: “Het went, en dat het went, went ook.”
De compositie van de tekst (van Teun Smits), met soms alleen een opsomming van losse woorden of van flarden tekst is meesterlijk, steeds blijken die woorden en flarden na verloop van tijd wel degelijk een heel doordachte, zinnige en kritische betekenis te hebben.
Het springerige en dartele spel van de drie actrices sluit daar perfect bij aan. Met hun beweeglijke speelstijl en hun uitbundige mimiek krijgt de tekst precies de ondraaglijke lichtheid die het nodig heeft. Wat een heerlijke voorstelling!
Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: De Veenfabriek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten