Recensie: Philip Glass; Songs & Poems,Tissues & Issues van Esther Apituley en Kikproductions / Titus Tiel Groenestege

●●●●○

 

PHILIP GLASS; SONGS & POEMS, TISSUES & ISSUES

 

 

ESTHER APITULEY EN KIKPRODUCTIONS / TITUS TIEL GROENESTEGE

 

Door Piet van Kampen, gezien 13 maart 2024

Voor mijn twee grote liefdes, hedendaagse muziek en toneel, moet ik meestal naar verschillende locaties. Daar kan ik goed mee leven. Ik vind het geen probleem om me op een donderdagavond in het Muziekgebouw aan 't IJ te melden voor werk van bijvoorbeeld Glass, Goebaidoelina, Kagel, Kurtág, Rijnvos of Schnittke. Om dan op een andere avond ergens anders naar toneel in de grote of kleine zaal te gaan.

Echt gelukkig word ik als die twee liefdes samenkomen. Bij toneel is het de laatste tien à vijftien jaar niet ongewoon als er tijdens een voorstelling live muziek gespeeld wordt. Alain Platel liet vaak bestaand klassiek repertoire live uitvoeren, Bach, Mozart, Verdi. Muziektheatergroepen als Orkater of LOD werken al vrij lang met speciaal voor een voorstelling gecomponeerde live uitgevoerde muziek. Een ontwikkeling waar ITA zich, nu Eline Arbo daar de scepter zwaait, bij aansluit.

De muziekwereld is veel behoudender dan de toneelwereld. Nog steeds zijn concerten, zowel van klassieke als van hedendaagse muziek, meestal uiterst serieuze aangelegenheden voor in het zwart geklede musici en ernstig kijkend publiek.

Gelukkig is er bij de uitvoerders van hedendaags repertoire een kentering gaande. Asko|Schönberg, Nieuw Amsterdams Peil en vooral Ragazze Quartet lopen daarbij in Nederland voorop. Met een lichtplan en een choreografie zijn hun concerten ook boeiend om naar te kijken. En daardoor spannender en interessanter voor een ander en jonger publiek dan de traditionele concertgangers.

Mijn absolute topfavoriet bij deze modernisering van de concertpraktijk is Ensemble Musik Fabrik uit Keulen. Hun Delusion of the Fury van Harry Partch, in de regie van Heiner Goebbels, is tot nu toe het beste wat ik ooit heb gezien.

In Theater Bellevue, niet een theater waar ik dat verwachtte, is Philip Glass; Songs & Poems, Tissues & Issues in première gegaan. Met Esther Apituley, Jeroen van Veen en Tatiana Koleva. Regie en vormgeving zijn van Titus Tiel Groenestege en er zijn tekstbijdragen van onder anderen Don Duyns.

Op het programma Koyaanisqatsi, Tissue No. 7, Songs & Poems 7, Tissue 1, Roving Mars, Tissue 2, 1 + 1, Songs & Poems 2, Mad Rush, Closing en Tissue No. 6. Dat zijn weliswaar stuk voor stuk redelijk toegankelijke composities van Philip Glass. Toch voegt ook hierbij regie, choreografie, licht, en op het achterdoek geprojecteerde beelden, heel veel toe.

Ik geef toe, ik ben een fan, maar het is fantastisch om Tatiana Koleva weer eens bezig te zien, een van de beste percussionisten van Nederland. Ook altviolist Esther Apituley en zeker toetsenist Jeroen van Veen behoren op hun instrument tot de Nederlandse top.

Ik zie op de speellijst dat Philip Glass; Songs & Poems, Tissues & Issues na de première van vanavond nog maar drie keer geprogrammeerd staat. Dat is schandalig weinig. Het moet echt volgend seizoen hernomen worden. Veel meer mensen moeten de kans krijgen dit in alle opzichten heel geslaagde theatrale concert mee te maken.

Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar:Kikproductions of Esther Apituley

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten