●●●●○
BECKETT BOULEVARD
DE KOE
Door RiRo, gezien 5 februari 2016
De wederopbouw van het midden begint met de epiloog, we horen hoe
Natali Broods wordt geïnterviewd door Jan Hautekiet, we zien Peter
Van den Eede in de spiegel kijken en Willem de Wolf een stoel
uitpakken.
Daarna maken we mee hoe Natali, Willem en Peter in een ondergrondse
parking aan de Beckett Boulevard het centraal gemiddelde bespreken,
op niveau -9 belanden, daar het gevoel krijgen één lichaam te zijn,
wat dan weer een gevoel van eenzaamheid oplevert, en dat allemaal na
een bezoek aan een tentoonstelling van miniatuurkunst in een heel
groot museum in Quebec. Hoe vervolgens het licht in de parking uitvalt, waarna
de versies over hoe het vanaf dat moment verder ging sterk
uiteenlopen en de drie besluiten de dingen voortaan in het
midden te laten.
Is het echt een ober? Of is het Peter? Dat vragen Natali en haar ex
Willem zich in een in espuma gespecialiseerd restaurant af. Waar
Natali vertelt dat ze wil stoppen met acteren om de politiek in te
gaan en zich daar in het midden te profileren. De ober, of is het
toch Peter die geen acteur meer wil zijn, omdat hij vindt
dat er teveel onechte echtheid is, en dat er daarom echte onechtheid
nodig is, waar een ober de ultieme belichaming van is: 'Iedereen is
op de een of andere manier sociaal geëmigreerd'. Dan zal het toch
wel Peter zijn.
Ze doen alsof er muziek klinkt, want het is toneel, ze herkennen een
nummer van Chic, wat Willem ingrijpende en baanbrekende muziek vindt.
Dan komen we zo langzamerhand bij de ontroerende dialoog tussen de
Peter van het einde van de voorstelling (of is het de Peter van het
begin van de voorstelling omdat de voorstelling wordt teruggespoeld)
en het spiegelbeeld van de Peter van gisteren, waarna Peter, een van de Peters, het
gedicht Afstand van vader Van den Eede voordraagt.
En dan
vergeet ik nog bijna het hilarische hoogtepunt. Het interview door
Tom Lenaerts. Die de vraag stelt waar de voorstelling over gaat. Waar
de drie het dan niet over eens worden. Dat zal ergens in het midden
zijn geweest.
De lichtheid van de zwaarte, dat is wat De Koe tot in de perfectie
beheerst. Ook in Beckett Boulevard is de intellectualistische
spielerei van Broods, De Wolf en Van den Eede, met al die prachtige
zinnetjes, met al die heerlijke filosofische redenerinkjes, weer om
van te smullen.
Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: De Koe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten