Recensie: The Marx Sisters van De Koe & tg Stan

●●●○○

THE MARX SISTERS

DE KOE & TG STAN


Door RiRo, gezien 9 december 2014


In 1889 hield de politiek actieve Eleanor Marx in Hyde Park een toespraak. Onder het publiek haar zus Laura. In aanwezigheid van honderdduizend stakende arbeiders laat schrijver Willem de Wolf de twee met elkaar in gesprek gaan. Maar zo begint de voorstelling The Marx Sisters niet. Die begint (en eindigt) in Triëst, waar De Wolf na het lezen van Liefde en kapitaal van Mary Gabriels, een boek over het familieleven van Karl Marx, op het idee kwam.

In The Marx Sisters wisselen het spelen van historische gebeurtenissen, het vertellen over de twijfels bij het spelen, uitweidingen over de totstandkoming van het stuk, én filosofische beschouwingen (van vooral De Wolf zelf) elkaar af. Die wisselingen zorgen voor de sterkste scènes, en die zitten vooral in het begin. Tegen het einde trekt De Wolf zich steeds meer terug, en spelen Natali Brood en Sara De Roo nog alleen maar de twee zussen. Jammer.

Dat vind niet iedereen. Ron Rijghard had zelfs liever gezien dat De Wolf voor een volledig conventionele aanpak had gekozen. Terwijl Vincent Kouters, net als ik, de uitstapjes uit de rollen juist positief waardeert.

Rijghard in NRC Handelsblad van 23 oktober: 'De actrices zijn het best als ze (…) als zussen in discussie gaan. (...) De kunstmatigheid van het in en uit hun rol stappen houdt de voorstelling op aftand. De Wolf (…) schreef een levendig documentair stuk dat twee fascinerende, want ongrijpbare vrouwen blootlegt. Die hadden een conventionelere aanpak best verdragen.' 
 
Kouters in de Volkskrant van 24 oktober: 'Maar het mooiste zijn de vele persoonlijk zijpaden die de spelers bewandelen. Zoals het moment waarop De Wolf vertelt over zijn angst om (tegen zijn ouders) zonder voorbehoud uit te komen voor zijn intellectuele verlangens.'

The Marx Sisters van De Koe en tg Stan begint heel sterk, met veel uitweidingen dus, maar verliest in de loop van de voorstelling wat aan zeggingskracht. Vooral het laatste half uur mis ik de zijpaden, het meest de filosofische interrupties van De Wolf. 
 
Van zijn zeven kinderen waren er nog twee in leven toen Karl Marx in 1883 overleed. Over die twee, Laura (1845-1911) en Eleanor (1855-1898), schreef Willem de Wolf zijn stuk.
 
Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: tg Stan

Geen opmerkingen:

Een reactie posten