●●●●○
FIGHT NIGHT
ONTROEREND GOED / THE BORDER PROJECT
Door RiRo, gezien 21 mei 2014
Fight Night is ervaringstheater. Het is een
interactieve voorstelling waarbij je als toeschouwer, of je nou wil
of niet, deel wordt van wat er gebeurt. In de (Engels gesproken)
Australisch-Gentse coproductie staan vijf acteurs in een boksring,
voor een wedstrijd over acht ronden. Met een stemapparaat breng je na
elke ronde je stem uit. Zo bepaal je als publiek steeds de loop van
de voorstelling. En uiteindelijk beslis je wie van de vijf kandidaten
de winnaar wordt.
Eerst laat spelleider Angelo Tijssens ons aan het
stemsysteem wennen. Met vragen over bijvoorbeeld onze leeftijd, onze
sekse, en inkomenscategorie. Daar zitten overigens ook wel een paar
gewaagdere vragen bij. Daarna introduceert hij de vijf kandidaten. Elke keer
stemmen we.
Maar waar de vijf kandidaten nou eigenlijk voor staan,
weten we niet echt. Er zijn geen verwijzingen naar inhoudelijke
standpunten of naar actuele politieke situaties. Toch stemmen we. Na
elke ronde. Worden we gevraagd te kiezen uitsluitend op grond van hun
uiterlijk? Dan doen we dat. Op grond van hun stemgeluid? Doen we ook.
Langzamerhand weet je wel iets meer over de ideeën van de
kandidaten, maar (en dat realiseer je je steeds meer) je blijft
kiezen op grond van niet veel meer dan sympathie of antipathie. Je
weet het. Toch doe je het.
Hoe makkelijk oordeel je over mensen? En hoe makkelijk doe je dat als jouw keus mede bepaalt of een kandidaat mag blijven of weg moet? En waarom doe je
dat eigenlijk? Waarom weiger je af en toe niet gewoon? Hoe makkelijk
manipuleerbaar blijk je te zijn? En wat is er nodig om je van mening
te doen veranderen? Met dat soort vragen wordt elke toeschouwer in
Fight Night voortdurend geconfronteerd.
Als er bij een van de rondes een paar niet-stemmers
zijn, blijkt uit zijn reactie dat de spelleider elk stemapparaat kan
identificeren. Ogenblikkelijk gaat de respons naar honderd procent.
Net als ik, realiseert iedereen zich waarschijnlijk op dat moment dat je eventueel uit de anonimiteit van het publiek zou kunnen worden
gehaald. Is dat dan zo erg? Nee, maar het misschien toch wel het
veiligst om bij 'de meerderheid' te blijven.
Fight Night is een confronterende
voorstelling, een voorstelling die je aan het denken zet. Want bij
elke stemronde kom je voor een dilemma te staan. Maar omdat er geen
context is, je niet echt inhoudelijk een standpunt hoeft te bepalen,
en er geen verwijzingen zijn naar werkelijke, actuele, politieke
onderwerpen, blijft Fight Night wat 'veiliger' dan zou kunnen.
Pas tegen het einde, als het er om gaat 'uit het systeem te stappen' of
er in te blijven, vereist het moed om niet bij 'de meerderheid' te
blijven. Pas dan wordt het een beetje gevaarlijk. Dat had wat mij
betreft wel ietsje eerder en ietsje vaker gemogen.
Ik besloot mijn recensie van Audience,
een eerdere voorstelling van Ontroerend Goed, een voorstelling
die een stuk verder ging bij het aanpakken van het publiek (en die na
afloop dan ook meer discussie losmaakte) met een paar
citaten uit Engelstalige recensies waar ik het mee eens was. Laat
ik dat nu bij Fight Night ook maar doen:
'Fight Night doesn’t pack quite enough
punch.'
'They could have pushed us a bit harder here.'
Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Ontroerend Goed
Geen opmerkingen:
Een reactie posten