Recensie: Zwarte Woud Forever

●●●●● 

 

ZWARTE WOUD FOREVER

 

DE NWE TIJD / SUZANNE GROTENHUIS

Door RiRo, gezien 26 november 2013

De Nederlandse actrice Suzanne Grotenhuis studeerde af aan het Herman Teirlinck Instituut in Antwerpen. Dit seizoen speelt ze onder andere in de herneming van Scènes uit een huwelijk van Toneelgroep Amsterdam. In december vorig jaar, nog net voor het einde van de wereld op 21 december 2012, deed ze haar monoloog Zwarte Woud Forever in Turnhout. Nu, een jaar later, tijdens Jonge Harten, is die prachtige locatievoorstelling voor het eerst in Nederland te zien.

Als we, allemaal met een Noorse trui om ons heen geslagen, een plaats hebben gevonden in de koude Groningse kerk, begint Grotenhuis met een beschrijving van wat we zouden zien aan decor als er niet die vervelende stroomstoring zou zijn. Met die beschrijving neemt ze het publiek al meteen volledig voor zich in. Niet in de laatste plaats door haar ontwapende vertelstijl. De global warming en het einde van de wereld zijn daarna weliswaar steeds het vertrekpunt, maar steeds ook komt er een relativering. Waarbij ze met behulp van haar verfijnde mimiek op een subtiele manier humor en ontroering afwisselt.

Fraai hoe Grotenhuis ons er regelmatig aan herinnert hoe koud we het eigenlijk hebben hier in de kerk. En ook dat dan meteen weer relativeert. Bijvoorbeeld door een beschrijving van het leven in Jakoetsk in Siberië. Waar het zo ontzettend koud is dat het van het hoofd rukken van iemands muts al een moordaanslag is. Heel sterk ook is haar verhaal over de aanschaf van 150 biologische kerstbomen bij Patrick. En niet te vergeten de hilarische, en toch ook weer relativerende, belevenissen tijdens haar pelgrimstocht naar Santiago de Compostella.

Tegen het einde van de voorstelling bespreekt Grotenhuis wat er zoal in een survival kit voor 72 uur zou moeten zitten. Voor als we alleen nog in het Zwarte Woud kunnen overleven omdat Nederland onder water staat. Dan bedenkt ze zich. Ze wil toch maar liever een pakket voor twee voor 36 uur. Uiteindelijk prevaleert dus de liefde. Met haar perfect getimede spel heeft Suzanne Grotenhuis ons in zeventig minuten van het doemdenken weer naar het licht geleid, van de kou naar een hartverwarmende ontknoping.

Zwarte Woud Forever is van het begin tot het eind een even grappige als ontroerende monoloog. En een dramaturgisch ijzersterk opgebouwde voorstelling. 

Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: De Nwe Tijd