Recensie: Een Poppenhuis van Maren Bjørseth

●●●●○

EEN POPPENHUIS
 

MAREN BJORSETH

 

Door RiRo, gezien 17 mei 2013


Mooi die houten constructie als speelvloer. Muziekdoos en vogelkooi tegelijk. Nora precies in het midden draaiend en kirrend. Inventief hoe de vier hoeken van dat vierkant daarna op allerlei manieren worden gebruikt. Gedurfd ook dat regisseur Maren Bjørseth en scenograaf Marjolijn Brouwer zo'n dwingende vorm kiezen. Om daarmee niet alleen een krachtig beeld te creëren, maar zich ook inhoudelijk vast te leggen in een metafoor. Ik ben er behoorlijk van onder de indruk. Want het levert een prachtige voorstelling op. Waarin ook nog eens overtuigend wordt geacteerd.

Omdat ik het stuk het afgelopen half jaar drie keer zag, is het natuurlijk onvermijdelijk dat ik ga vergelijken. En dan vooral kijk naar hoe de drie regisseurs het aanpakken vanaf het moment dat Nora en haar man voor het eerst, en voor het laatst, een echt gesprek hebben.

Groningen, een maand geleden, Crashtest Ibsen 1- Nora door regisseur Sarah Moeremans. Een van de opvallendste inhoudelijke ingrepen is dat Nora na acht jaar huwelijk niet man en kinderen in de steek laat, zoals ze al sinds 1879 doet, maar dat ze haar man eruit gooit.

Amsterdam, een half jaar geleden, de Nora van Thibaud Delpeut, met Halina Reijn in de hoofdrol. Geen ingrijpende actualiseringen in die voorstelling. Wel wordt er heel goed geacteerd. Heel spannend hoe Nora niet twee keer, zoals in Ibsen's tekst, maar wel zes, zeven keer moet zeggen 'Ga daar even zitten' voordat haar man Torvald het vermoeden begint te krijgen dat de rollen zijn omgedraaid.

En dan nu in Haarlem de met de Ton Lutz Award bekroonde afstudeervoorstelling Een Poppenhuis van Maren Bjørseth. De zin 'Ga daar even zitten' komt er niet in voor. Nora, tot dan toe voortdurend aanwezig op de vierkante speelvloer, verkleedt zich na het feest, stapt uit de kooi, en loopt richting coulissen. Halverwege blijft ze staan. Aan de plotselinge rust in haar tot dan toe groteske mimiek ziet Torvald, en zien wij, dat haar vertrek definitief is.

Opvallend in de versie van Maren Bjørseth is hoe Nora reageert op Torvald's verdediging dat hij heel ver wil gaan, maar natuurlijk niet zover dat hij zijn eer opoffert voor degene van wie hij houdt. Koeltjes antwoordt Nora: 'Dat hebben honderdduizenden mensen gedaan'. Even denk ik dat ik het niet goed heb verstaan. Dat ook deze Nora gewoon 'honderdduizenden vrouwen' zegt, zoals honderden Nora's dat voor haar deden. Maar nee, ze zegt wel degelijk 'mensen' en niet 'vrouwen'. Heel verrassend. 

Een gedurfde vorm en een verrassende ingreep. Van een regisseur die op zo'n manier haar visitekaartje afgeeft, kunnen we nog heel wat mooie dingen verwachten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten