Recensie: Vader en moedertje van Bellevue Lunchtheater / Nic Bruckman

 

●●●○○

 

VADER EN MOEDERTJE


BELLEVUE LUNCHTHEATER / NICK BRUCKMAN

 

Door Piet van Kampen, gezien 3 april 2022
  

Ze staat, met haar handen ferm in haar zij, alvast vastberadenheid uit te stralen. Hij komt, verwikkeld in liefdevolle zachte bewegingen met zijn vriend, naar haar toe. Allebei zijn ze dertiger, tot niet zo lang geleden allebei single. En ze zijn al vrienden sinds het begin van hun pubertijd. Zij: 'Ik ben ongesteld'. Hij: 'Vet'.

We maken in deze voorstelling voortdurend tijdsprongen. Nu gaan we naar het moment waarop zij (Stefanie van Leersum) hem vertelt over haar kinderwens en hij (Teun Donders) - weliswaar positief getest op hiv, maar niet besmettelijk – bereid is daarvoor zijn zaad beschikbaar te stellen.

Vanaf dat moment verschuift er iets in hun vriendschap. Van hoe ze elkaar weer vinden naar een relatie met ook destructieve patronen. En het is steeds zijn jongere nieuwe partner (Jelmer de Groot) die in die fase voor stabiliteit zorgt: 'Hebben jullie nou al iets geregeld?' Uiteindelijk, als de zwangerschap tot een geboorte heeft geleid, vinden de twee elkaar weer.

Toneelschrijver Nic Bruckman wil met Vader en moedertje laten zien met welke emoties en problemen het tot stand komen van een regenbooggezin gepaard gaat. Daar voegt hij een tweede thema aan toe, dat vooral in het laatste deel van de voorstelling op een heel geestige maar desondanks heel functionele manier wordt uitgewerkt: dat van de tegenstelling tussen wonen in de stad en op het platteland.

De tekst van Bruckman zit heel geraffineerd in elkaar, met een goede balans tussen ernst en humor. Toch zou regisseur Bruckman zo halverwege die tekst hebben moeten ingrijpen, want het nogal technische deel over de conceptie had wel wat korter gemogen.

En misschien zou hij, als hij toch bezig was, Basia Binkowska tot iets meer fantasie bij de scenografie hebben kunnen aansporen. Die scenografie, waarin bruin met bruin is gecombineerd, voegt te weinig toe, is niet echt een actor in deze voorstelling.

Dat is wel zo met de 'bewegingsmomenten'. Die dansante elementen (choreografie Manuel Kiros Paolini) geven de voorstelling juist wel veel extra's.

Vader en moedertje is een boeiende voorstelling, een voorstelling ook die aanzet tot nadenken, zowel over het tot stand komen van een gezin waarvan een of meer leden niet hetero is, als over diversiteit in de stad en op het platteland.

Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Theater Bellevue

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten