Recensie: Volim te (ik hou van jou) van Bellevue Theater / Vera Morina / Abdel Daoudi

●●●●○

 

VOLIM TE (IK HOU VAN JOU)


BELLEVUE THEATER / VERA MORINA / ABDEL DAOUDI

 

Door Piet van Kampen, gezien 27 januari 2022

De vloer, het meubilair, de kussens, de schemerlamp, de trap, alles wat scenograaf Ascon de Nijs voor Volim te heeft bedacht, heeft de lichtblauwe kleur van de baretten en helmen van VN-vredesmissies. Die baretten en helmen zelf zijn niet te zien. Die woorden komen ook niet voor in de tekst. 

Volim te van theaterschrijver Vera Morina (1995) gaat over de rol die de oorlog in voormalig Joegoslavië speelt in de levens van jonge Nederlanders van wie de ouders, of een van de ouders, die oorlog hebben meegemaakt.

Morina laat ons die impact vooral voelen in de dialoog tussen Ena (Gonca Karasu), die door het oorlogsgeweld als kind angstdromen had over een enorme meteoriet die haar huis en haar stad zou vernietigen, en haar in 1995 verdwenen vader Sule (Vanja Rukavina).

Ena was negen toen haar vader verdween. Nu, in 2022, staat hij plotseling voor haar. In een bebloed shirt. 'Dat kan ik uitleggen' zegt hij, maar dat doet hij niet. Ena: 'Ik was bijna negen toen je verdween. Je bent 27 jaar weggeweest. Ik ben nu 35. Ik ben nu ouder dan jij.'

Alsof zijn dochter nog steeds het kind is met haar droom over een meteoriet, gaat Sule Ibrahimovic aan de haal met dat verhaal. Hij vertelt dat hij op 11 juli 1995, samen met ruim 8000 anderen, werd meegenomen voor een geheime missie om de mensheid te redden door in een raket met explosieven afgevuurd te worden naar die meteoriet.

Vooral door de angstfantasie van de jonge Ena door te trekken naar de fictieve ruimtereis van haar omgekomen vader creëert Vera Morina met Volim te een beklijvend beeld van wat de oorlog in Joegoslavië nog steeds betekent voor wie dat drama met zich meedraagt.

Dat Morina voor alle zekerheid de dode vader uit zijn dode droomwereld haalt door Ena tegen hem te laten zeggen 'Je was in Srebrenica, en de wereld is jou niet komen redden', zou overbodig moeten zijn. Maar dat is het helaas niet.

De kans is namelijk groot dat nogal wat leeftijdgenoten van Morina wel weten wie Floris de Vijfde was of wanneer de slag bij Nieuwpoort plaatsvond, maar niets van wat er nog maar zo kort geleden in voormalig Joegoslavië is gebeurd. Morina in NRC van 25 januari: “Wat mijn familie heeft meegemaakt, is op school (vwo in Den Haag) nooit voorbijgekomen, terwijl het wel onderdeel is van onze gedeelde geschiedenis. Al is het maar omdat we allemaal deel uitmaken van Europa.”

Jammer dat alle geplande voorstellingen al zijn uitverkocht. Hopelijk komt er een herneming als de zalen weer gewoon vol mogen zijn. Want Volim te is een te belangrijke voorstelling om maar door een handjevol toeschouwers te worden gezien. 

Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Theater Bellevue