Recensie: Ik ben de wind van Inonge Jante Stekelenburg

 

●●●○○

 

IK BEN DE WIND 

 

INONGE JANTE STEKELENBURG

 

Door Piet van Kampen, gezien 24 september 2025

'Ik ben de wind' is een minimalistisch miniatuurtje van ongeveer drie kwartier van de Noorse schrijver Jon Fosse (vertaald door Maaike van Rijn) over de ontoereikendheid van taal bij het balanceren tussen leven en niet meer willen. 

‘Ik was het niet van plan. Ik deed het gewoon’, zegt de een. ‘Je deed het gewoon’, zegt de ander. ‘Ja’, zegt de een. Zo begint het. En dan kijken we terug. Birsu Tamer (de een), staat in eerste instantie met haar gezicht naar ons toe, maker Inonge Jante Stekelenburg (de ander), met haar rug naar ons, tegenover haar.  

Stekelenburg heeft de nauwkeurige opbouw van Fosse's stuk nauwgezet gevolgd, met steeds precies de goede lengte van de voor de compositie essentiële pauzes. Het wankele houten vlot waarop de twee acteurs staan is een goed gevonden metafoor voor de evenwichtsoefening die we leven noemen.  

Jammer van dat draaiende licht dat een vuurtoren verbeeldt. Het is niet nodig, het woord staat al een aantal keer in de dialoog en dat is voldoende.

Minirecensie: A Clever Way into the Heart van Silke van Kamp

 

●●○○○

A CLEVER WAY INTO THE HEART

SILKE KAMP

 

Door Piet van Kampen, gezien 26 juli 2025, geplaatst 25 september 2025

Silke Kamp, regisseur en theatermaker, schreef een essay. Voor de theatrale lezing van dat bekroonde essay (Lucian T. Armozatia Award 2025) door Lisa Verbelen kortte Kamp haar tekst ietsje in en verbond er een dubieuze publiciteitsstunt aan.  

De theatrale lezing is een door Verbelen uitstekend voorgedragen toelichting op het werk van de fascinerende Italiaanse kunstenaar Maurizio Cattelan. Interessant. Maar niet veel meer dan dat.  

Lisa Verbelen won in 2019 de RiRoToneelschrijfprijs voor haar solovoorstelling ALL. De jury bestond dat jaar uit Sadik Akyol, Vera Colina en Elly Janssens.

Minirecensie: Everybody is always six handshakes away from Paris Hilton's coke dealer van Tijn Hoekzema & Megan de Kruijf / Laura De Geest

●●●●○

 

EVERYBODY IS ALWAYS SIX HANDSHAKES AWAY FROM PARIS HILTON'S COKE DEALER

 

TIJN HOEKZEMA & MEGAN DE KRUIJF / LAURA DE GEEST 

 

Door Piet van Kampen, gezien 9 september 2025

Mano en Sunny zitten op een bankje en wachten op Chris. Voordat ze aan het woord komen, horen we eerst via een voice-over een paar zinnen over de schepping. Dat roept het vermoeden op dat Mano (god is met ons) en Chris niet zomaar namen zijn.

Mano (Tijn Hoekzema) wil, net als Paris Hilton, iconisch worden, en schrikt er dan ook van als hij in zijn dromen traditioneel blijkt te zijn. Sunny (Megan de Kruijf) twijfelt in tegenstelling tot Mano aan de komst van Chris.

Dat messianistische en die tegenstelling tussen Mano en Sunny zijn maar twee van de vele lagen van deze geweldig goede tekst (van Hoekzema en De Kruijf). Een tekst vol talige grappen, die tegelijkertijd absurdistisch en filosofisch is. Heerlijk!

GEZIEN TIJDENS AMSTERDAM FRINGE FESTIVAL