Recensie: Bérénice van Romeo Castellucci en Isabelle Huppert

 

●●●●○

 

BÉRÉNICE

 

ROMEO CASTELLUCCI & ISABELLE HUPPERT 

 

Door Piet van Kampen, gezien 13 juni 2025

De voorstelling is gebaseerd op de tekst van Racine uit 1670. Maar de inhoud van die tekst – een niet zo bijzonder verhaal over een liefde - is niet wat Bérénice in Castellucci's regie zo bijzonder maakt. De vorm wel. De versmaat en het rijm worden in de perfecte dictie en de gelukkigmakende prosodie van actrice Isabelle Huppert een feest voor het oor.

Zoals je kon verwachten bij Castellucci zijn de enscenering en de choreografie ook om van te smullen. Met als hoogtepunten het zwart-wit duet van Titus en Antiochus en de traag bewegende naakte lichamen van de twaalf Romeinse senatoren (ik moest daarbij aan Angélica Liddell denken). Daaronder, als basis waarop de voorstelling rust, de soundscape (van Scott Gibbons), waarin op een haast monotone 'grijze' ondertoon verrassende elementen als een stuiterende basketbal te horen zijn.  

Aan het eind van de voorstelling roept Isabelle Huppert een aantal keer, steeds harder 'Ne me regardez pas!' Ze heeft ons op een indrukwekkende manier in de ziel van Bérénice laten kijken, maar nu, op het hoogtepunt van haar wanhoop, verdraagt ze dat niet meer.

GEZIEN TIJDENS HOLLAND FESTIVAL

Theaterverhaal: Anna Karènina van Teatre Nacional de Catalunya / Carme Portaceli

 

ANNA KARENINA  

TEATRE NATIONAL DE CATALUNYA / CARME PORTACELI

 

Door Piet van Kampen, gezien 30 mei 2025

Was naar Anna Karènina van Teatre Nacional de Catalunya / Carme Portaceli. Ik wilde even controleren of de reacties op de recensie van Kester Freriks op Theaterkrant hout snijden.

Dat doen ze, het is inderdaad zoals Alex in zijn reactie in iets hardere bewoordingen zegt, heel oubollig toneel, het acteren is bij lange na niet van het niveau en de gelaagdheid die we in Nederland en Vlaanderen gewend zijn. Ik had aan drie kwartier genoeg om dat vast te stellen.

De vraag van Gerard Soetelief op Theaterkrant waarom ITA ons deze voorstelling in godsnaam voorschotelt, lijkt me dan ook zeker gerechtvaardigd.

Zijn de programmeurs van ITA naar Barcelona gegaan om Anne Karènina te zien? Of vonden ze, net als ik, Bovary, die Carme Portaceli bij KVS Brussel regisseerde, zo subliem, dat ze een nieuwe voorstelling van haar ongezien boekten?

Het zou ook nog kunnen dat we hier te maken hebben met een deal à la Trump. Als jullie Giovanni's Room van Eline Arbo drie keer bij jullie programmeren, halen wij Anna Karènina twee avonden naar Amsterdam.

Anna Karènina was op 29 en 30 mei 2025 te zien in Amsterdam, Giovanni's Room is op 20, 21 en 22 maart 2026 te zien in Barcelona.

Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: Teatre Nacional de Catalunya