●●●●○
ALLEDAAGS VERLIES - THE SLOW ACCUMILATION OF ORDINARY LOSSES
DE HOE EN LINEKE RIJXMAN
Door Piet van Kampen, gezien 21 juni 2025
Alledaags Verlies begint met vooruitkijken naar het moment waarop we niet meer op namen kunnen komen van mensen waarvan we weten dat we ze kennen, niet meer de woorden uit onze herinnering naar boven kunnen halen waarvan we zeker weten dat ze daar opgeslagen zijn, het moment waarop we op zoek gaan naar de verloren tijd.
'Hoe erg zou het zijn als dit de laatste keer was?, vraagt Rineke Rijxman daarna, zonder te expliciteren wat ze met dat 'dit' bedoelt. De laatste keer dat ze samen een voorstelling maken? Deels filosoferend, deels anekdotisch terugkijkend, vragen Rineke Rijxman en Willem de Wolf, beiden zestigers inmiddels, zich vervolgens af of vroeger alles beter was. Hoe ze over vijftien jaar zullen terugkijken naar hoe ze nu zijn, zoals ze nu terugkijken op hoe ze vijftien jaar geleden waren.
De Wolf is vooral in zijn element bij vragen als 'Is melancholie links?' Rijxman is iets terughoudender, corrigeert hem soms liefdevol. Wat de vraag bij De Wolf oproept of er wat is gebeurd, toen in die taxi na een voorstelling. En of ze daar beiden dezelfde herinnering aan hebben.
Hoe erg is het dat zondag 22 juni 2025 de laatste keer is dat Alledaags Verlies in Nederland te zien is? Niet zo heel erg als je het, zoals ik, nog net op tijd hebt gezien.
Ga voor de speellijst en voor meer informatie naar: DE HOE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten